Simone Forti: „ Logomotion to sposób odkrywania, co kryje się w mojej głowie, zanim o tym pomyślę, podczas gdy jest ciągle dzikim uczuciem w moich kościach”. To technika tańca / narracji, ruszania się i mówienia w tym samym momencie, improwizowanie historii, które mieszkają w naszych ciałach. Bardzo ważną częścią logomotion są uważne spacery oraz technika automatycznego pisania oraz rysowania. Nóra Hajós pod koniec lat osiemdziesiątych została zaproszona przez Forti do współpracy i od ponad dwudziestu lat zajmuje się uczeniem logomotion, które obydwie artystki używają zarówno jako praktyki, jak i formy performensu. Ja praktykuję i performuję logomotion z Norą Hajos od 2014, od momentu kiedy spotkałyśmy się w Andaluzji w ramach projektu Nature Embodied. Amerykańska tancerka i choreografka Simone Forti (ur. 1935 we Florencji we Włoszech) od ponad pięćdziesięciu lat jest czołową postacią w rozwoju współczesnego performansu. Artystka wizualna, choreografka, tancerka, pisarka. Forti poświęciła się badaniu świadomości kinestetycznej, zawsze angażując się w eksperymentowanie i improwizację. Badając relację między przedmiotem, a ciałem, poprzez studiowanie zachowań zwierząt, na nowo skonfigurowała koncepcję performansu i tańca. Forti wyemigrowała z rodziną z Włoch przez Szwajcarię do Los Angeles w 1938 roku, gdzie następnie przez cztery lata studiowała pod okiem choreografki Anny Halprin, gdzie była częścią społeczności, która zaczynała odkrywać taniec na nowo. Dołączyła do eksperymentalnej sceny artystycznej w centrum Nowego Jorku, wraz z pojawieniem się sztuki performens, a pod koniec lat 60. spędziła owocny czas w Rzymie, gdzie wykorzystywała przestrzenie L'Attico do pogłębiania swojego researchu. Prekursorka słynnego Judson Dance Theatre – grupy artystów eksperymentujących z tańcem, w tym Trishy Brown, Steve'a Paxtona i Yvonne Rainer – oraz Minimal Art, choć woli, żeby nazywano ją po prostu „artystką ruchu” . Forti współpracował z takimi artystami jak Dan Graham, Robert Whitman, Allan Kaprow i Claes Oldenburg oraz kompozytorami takimi jak Charlemagne Palestine, Peter Van Riper i La Monte Young. LOGOMOTION is an improvisational dance/narrative form wherein movement and words spring spontaneously from a common source. Simone Forti quotes: "It `s been a way for me to know what`s on my mind. What`s on my mind before I think it through, while it`s still a wild feeling in my bones." Nóra Hajós met Simone Forti in the late 80`s and was fortunate to be asked to work with her. She studied and toured duet performances with her,in USA and Europe. I am learning, practicing and performing logomotion with Nora Hajos from 2014. American dancer and choreographer Simone Forti (born 1935 in Florence, Italy) has been a leading figure in the development of contemporary performance over more than fifty years. Artist, choreographer, dancer, writer, Forti has dedicated herself to the research of a kinesthetic awareness, always engaging with experimentation and improvisation. Investigating the relationship between object and body, through animal studies, news animations and land portraits, she reconfigured the concept of performance and dance. Forti emigrated from Italy with her family via Switzerland to Los Angeles in 1938, where she subsequently studied for four years with choreographer Anna Halprin and has since spent most of her life.She joined the experimental downtown art scene in New York during the emergence of performance art, process-based work and Minimal Art and spent a fruitful time in Rome in the late 1960s, where she used the spaces of L'Attico to study and perform. Her work is seen as a precursor of the famous Judson Dance Theater —a group of artists experimenting with dance, including Trisha Brown, Steve Paxton, and Yvonne Rainer— and Minimal Art, although she prefers to be referred simply as a "movement artist". Forti has worked with artists like Dan Graham, Robert Whitman, Allan Kaprow and Claes Oldenburg and composers like Charlemagne Palestine, Peter Van Riper, and La Monte Young.
Śomi and Nora, Andalucia 2014
